Dworek w Zegrzu Pomorskim powstał w 1927 roku, prawdopodobnie na miejscu poprzedniego budynku z XVIII wieku zniszczonego w czasie I wojny światowej. Jego powierzchnia użytkowa wynosi ponad 600 m2. Budynek o zabudowie wolnostojącej, I-piętrowy z użytkowym poddaszem, częściowo podpiwniczony, o zwartej bryle, został wybudowany w technologii tradycyjnej. Ściany murowane, dach drewniany, wielopołaciowy. Fundamenty wykonano z cegły oraz kamienia polnego na zaprawie wapiennej. Nad piwnicami znajduje się strop ceglany, sklepienia łukowe, pozostałe stropy drewniane. Schody drewniane dwubiegowe, wejściowe murowane z cegły. Dach to konstrukcja drewniana, krokwiowo-jętkowa, pokryty dachówką ceramiczną karpiówką.
Budynek dworku wzniesiono na planie prostokąta z ryzalitem środkowym od frontu. Do ryzalitu przylegają murowane schody. Fasadę budynku tworzy symetryczna elewacja. Na osi ryzalitu znajduje się główne wejście do dworku wypełnione dwuskrzydłowymi drzwiami. Teren otoczenia od frontu tworzy półkolisty gazon z podjazdem, natomiast od strony elewacji ogrodowej usytuowany jest park dworski.
Park dworski z XVIII wieku pierwotnie miał charakter ogrodu francuskiego. 100 lat później właściciele przebudowali park wzorując się na założeniach angielskich. Z tego okresu pochodzą grupy kasztanowców zwyczajnych, klonów oraz pojedyncze okazy jesionu wyniosłego i modrzewia europejskiego. Rosnące w parku dęby szypułkowe, graby zwyczajne i cisy liczą około 250 lat.
Obok budynku dworku znajduje się spichlerz o powierzchni 920 m2. Jest to budynek czterokondygnacyjny z poddaszem użytkowym, podpiwniczony, z przejazdem komunikacyjnym na poziomie parteru. Obiekt o zwartej bryle wybudowany w technologii tradycyjnej, ściany murowane, dach drewniany wielopołaciowy pokryty dachówką ceramiczną. W 1934 roku rzeźbiarz Joachim Utech ozdobił elewacje spichlerza dwoma reliefami z szarego granitu. Oba mają wysokość 1 m i kształt zbliżony do tarczy herbowej, zamkniętej półkoliście od dołu. Relief pod tytułem "Tragarz" (niem. Lastträger) wyobraża chłopa pochylonego pod ciężarem dźwigającego na plecach worka mąki. Drugi relif przedstawia heraldyczny motyw półkozicy oraz inicjały K. v. K. (Kartz von Kameke - ówczesny właściciel ziemski i hodowca) w górnym lewym rogu i datę 1934 po prawej stronie.
Po drugiej stronie dworku - na końcu placu, usytuowana jest 3-kondygnacyjna gorzelnia o powierzchni 1000 m2 wybudowana w roku 1904. Dookoła placu znajdują się budynki gospodarcze, magazynowe i obory.
źródła:
https://archiwum.wgn.pl/oferta/79081,grunt-rolny-na-sprzedaz-zegrze-pomorskie.html
https://www.youtube.com/watch?v=u9CUnQVJlAk
